Minyatür

İslam kültüründe anıtsal resim sanatı yalnızca Emeviler döneminde, VII. ve VIII. yüzyıllar arasında var olabilmiştir. Bu dönemde fethedilen topraklardaki kadim kültürlerin kökleşmiş resim gelenekleriyle temasa geçilmiş, bunun sonucunda da çeşitli dini ve sivil yapıların duvarlarına Geç Helenistik ve Sasani sanat geleneklerinin etkisini yansıtan natüralist tarzda resimler ve mozaikler yapılmıştır.

Buna karşın IX. yüzyılda bir değişim yaşanır; Kur’an-ı Kerim’de resmi yasaklayan kesin bir buyruk olmamasına rağmen bazı hadisler kıyamet günü canlı varlıkların resimlerini yapanlardan hesap sorulacağı şeklinde yorumlanmış. Bu yorumlardan sonra yasak keskinleşmiş, duvar resimleri ve mozaikler yerlerini kitap resimlerine bırakmıştır.
Geç Abbasiler döneminde toplumdaki iktisadi yapının değişmesiyle birlikte, zengin ve tüccar sınıfı resimli kitap üretiminin artışında etkin rol oynamıştır. Dönemin sevilen edebiyat kitapları tasvirlerle süslenmiştir. Abbasi döneminde filizlenen bu gelişmenin günümüze ulaşan en erken örnekleri XI. yüzyıla aittir.

İslam minyatürlerinde XIV. yüzyıl sonlarında, perspektiften arınmış, anatomik oranlardan ve ışık-gölge kurallarından sakınılarak oluşturulmuş üslup klasik bir kimliğe kavuşmuştur.